Η πρωτοφανής άνοδος της Ακροδεξιάς σε δύο κρατίδια της Γερμανίας προκαλεί τεκτονικές αλλαγές όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας (σε επίπεδο πολιτικής και οικονομίας), αλλά και στον βηματισμό της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς μεγάλα μέτωπα σε δημοσιονομικό και σε επενδυτικό επίπεδο, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς, όπως η άμυνα, τελούν υπό αναμόρφωση.
Τα προβλήματα της Γερμανίας προστίθεται σε ακόμα δύο ενεργά μέτωπα: σε αυτά της Γαλλίας και της Ιταλίας. Και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν και οικονομικά προβλήματα αλλά και (διαφορετικού τύπου) πολιτικές αναταράξεις.
Η Γερμανία πλέον συνιστά έναν τρίτο πόλο αστάθειας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Δημιουργείται ουσιαστικά ένα… τρίγωνο του διαβόλου, αφού αφορά τις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες, και η στάση που θα ακολουθήσουν τους επόμενους μήνες είναι καθοριστική για το τι θα συμβεί στην Ευρώπη τον επόμενο χρόνο, με τελικό -ίσως- ορόσημο τις εκλογές στη Γερμανία τον επόμενο Σεπτέμβριο.
Το πιο εμφανές είναι πως το δημοσιονομικό μέτωπο με τη Γερμανία να προσπαθεί να ερμηνεύσει τι σημαίνει η ψήφος στην Ακροδεξιά και αν συνεπάγεται ανάγκη στήριξης των κοινωνικών στρωμάτων. Οπως εξηγούν αναλυτές, το ερώτημα (που δεν έχει απαντηθεί) είναι αν αυτή η έμφαση στον «Γερμανό πολίτη» αλλά και στη βιομηχανία, που αντιμετωπίζει ισχυρούς τριγμούς, όπως φαίνεται και από την κρίση στην WV, συνεπάγεται και… περισσότερη Ευρώπη ή λιγότερη Ευρώπη. Ερώτημα είναι αν συνεπάγεται κάποια αλλαγή στάσης στους δημοσιονομικούς κανόνες.
Η Γαλλία, με ένα έλλειμμα «μαμούθ», δυσκολεύεται πάρα πολύ να αντιμετωπίσει τις νέες επιταγές του συμφώνου σταθερότητας. Σε λίγο πιο καλή κατάσταση είναι η Ιταλία, με μεγαλύτερη πολιτική ευστάθεια και στο οικονομικό πεδίο, που «δείχνει» ελπίδες δημοσιονομικής ισορροπίας σε 2 έτη, αλλά με ένα χρέος επίσης «μαμούθ», που χρήζει, λόγω υψηλής αξίας, ιδιαίτερης προσοχής.
Στο πεδίο του αναπτυξιακού σχεδιασμού για την επόμενη ημέρα της Ε.Ε., ο οποίος συμπίπτει με την απόφαση για τον νέο 7ετή προϋπολογισμό, η Ελλάδα έχει πιο πολλά να κερδίσει ή να χάσει. Το διακύβευμα είναι αν και πώς θα υπάρξει ένα επόμενο ΕΣΠΑ, επόμενη ΚΑΠ, αλλά και ένα Ταμείο Ανάκαμψης «Νο 2».
Η κουβέντα έχει ήδη αρχίσει από μία αφετηρία «φρένου» των Γερμανών που ήθελαν λιγότερα χρήματα και με άλλους όρους. Πηγές των Βρυξελλών πιστεύουν πως η συζήτηση που θα άρχιζε επισήμως με πρόταση της Κομισιόν την άνοιξη πλέον μεταφέρεται για το τέλος του 2025, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον σχεδιασμό των επενδύσεων αλλά και της οικονομικής πολιτικής γενικότερα, αφού τα εν λόγω κονδύλια στηρίζουν και δράσεις απασχόλησης, υγείας, κοινωνικής πρόνοιας και αναμόρφωσης του δημόσιου τομέα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΦΥΛΛΟ 6/09/2024)
