Η διάγνωση ασθενειών είναι έργο του κλινικού ιατρού και όχι του διαδικτύου
Ο μέσος Αμερικανός ξοδεύει 52 ώρες ετησίως, αναζητώντας πληροφορίες υγείας, ενώ μέσα στη διάρκεια του χρόνου επισκέπτεται το γιατρό του μόλις 3 φορές.
Σύμφωνα με έρευνα της Microsoft που ανέλυσε εκατοντάδες χιλιάδες αναζητήσεις από τις μηχανές αναζήτησης, περίπου το ένα τρίτο των ανθρώπων που ψάχνουν για να ταυτίσουν τα συμπτώματά τους με περιγραφές ασθενειών στο διαδίκτυο, οδηγείταισε «κλιμάκωση» των αναζητήσεών του από αρχική αναζήτηση πληροφοριών για τη λέξη «πονοκέφαλος», για παράδειγμα, να μεταπηδά σε αναζήτηση «πονοκέφαλος λόγω όγκου εγκεφάλου» και να καταλήγει σε «θεραπεία όγκων του εγκεφάλου».
Το να αναζητά κάποιος ταύτιση των συμπτωμάτων του με σοβαρές ασθένειες και αυτό να γίνεται υπό το κράτος μεγάλου άγχους, έχει χαρακτηριστεί με τον όρο cyberchondria, που έχει αναφερθεί από το 2001, σχολιάζοντας σκωπτικά τη συνήθεια πολλών ασθενών να επισκέπτονται τα ιατρεία με εκτυπώσεις σελίδων διάγνωσης από το διαδίκτυο, άρχισε όμως να γίνεται γνωστός μετά από μελέτη της Microsoft για τις αιτίες και τις συνέπειες αυτής της «διαδικτυακής υποχονδρίας». Η συνήθεια αυτή χτυπάει και τους Έλληνες;
Ο γενικός χειρουργός – λαπαροσκόπος Γιώργος Σάμπαλης, χαρακτηρίζει ως «διαδικασία που μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επικίνδυνη», όπως και την επιλογή και λήψη φαρμάκων κατά βούληση μέσω διαδικτύου, σε συνδυασμό με την ανταλλαγή ιατρικών συνταγών μεταξύ φίλων και σύσταση θεραπειών, με αφορμή στοιχεία που δείχνουν άνοδο στις…ηλεκτρονικές διαγνώσεις, ακόμα και στις θεραπευτικές προσεγγίσεις.
«Ο κλινικός ιατρός πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ασθενούς του και να δημιουργήσει την απαραίτητη ”ψυχική διασύνδεση” ταύτισης και αμοιβαίου σεβασμού, περιλαμβάνοντας στη διαδικασία της διάγνωσης την κλινική συμπτωματολογία, την κλινική εξέταση, καθοδήγηση για τις απαραίτητες εξετάσεις και φυσικά τη σύνθεση διάγνωσης-θεραπείας σ’ ένα μοναδικό για κάθε ασθενή συνδυασμό» καταλήγει ο Δρ Σάμπαλης, επισημαίνοντας με έμφαση πως «η διαδικασία διάγνωσης και θεραπείας, αποτελεί έναν αλγόριθμο σκέψης που έχει σχέση με την γνώση αλλά και την εμπειρία του κλινικού ιατρού και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκατασταθεί είτε από «εγκυκλοπαιδική» πληροφορία, είτε και από ιατρική ενημέρωση τύπου «διαφήμισης» μεθόδου.
