Οι νέες θεραπείες «σταματούν» την υποτροπή της σκλήρυνσης κατά πλάκας σε ποσοστό που κυμαίνεται από 40% – 80%, σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή νευρολογίας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας Αλέξανδρο Παπαδημητρίου.
Ο κ. Παπαδημητρίου μιλώντας σε διάλεξη του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος με θέμα: «Περιβαλλοντικοί Παράγοντες και Σκλήρυνση Κατά Πλάκας» εξέφρασε την ελπίδα πως τα επόμενα χρόνια με την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης, αλλά και της φαρμακολογίας, θα κερδηθούν πολλές μάχες στον τομέα της αντιμετώπισης αυτής της πολυπαραγοντικής αυτοάνοσης ασθένειας.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα πολλών επιστημονικών ερευνών, οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για μία διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος στην οποία τα ευαισθητοποιημένα κύτταρα του περιφερικού αίματος εισέρχονται στον εγκέφαλο και προκαλούν ανοσολογική αντίδραση και διάσπαρτες εστίες φλεγμονής είναι συνήθως γενετικοί, τοξικολογικοί, διατροφικοί, αυτοάνοσοι και στρεσογόνοι, κοινωνικο-οικονομικοί, ιογενείς και μικροβιακές λοιμώξεις καθώς και κλιματολογικές συνθήκες.
Σημαντικό ρόλο τόσο στην εμφάνιση, όσο και στην εξέλιξη της νόσου παίζει το κάπνισμα και η παιδική παχυσαρκία, ενώ αντίθετα η χορήγηση της βιταμίνης D προσφέρει ασπίδα προστασίας του ανθρώπινου οργανισμού έναντι της ασθένειας, όπως τόνισε ο καθηγητής.
Συγκεκριμένα σε 5 επιστημονικές μελέτες διαπιστώθηκε ότι το κάπνισμα ακόμα και το παθητικό, σε ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας προκαλεί οξεία παροδική επιδείνωση των συμπτωμάτων και αυξάνει τον κίνδυνο μετάπτωσης από υποτροπιάζουσα σε προοδευτικά επιδεινούμενη μορφή. Επιπροσθέτως, αναφορικά με την επίδραση της παιδικής παχυσαρκίας, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας σε ηλικίες κάτω των 18 χρόνων.
Αντίθετα, οι μελέτες έδειξαν ότι η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη D, όπως παρατηρείται στις παραθαλάσσιες περιοχές σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Επιπλέον, τα αυξημένα επίπεδα Βιταμίνης D στον ορό, στην ηλικία των 20 χρόνων, μειώνουν σημαντικά την εμφάνιση και τέλος, τα αυξημένα επίπεδα Βιταμίνης D, μειώνουν τον κίνδυνο αξονικών βλαβών και τον κίνδυνο αναπηρίας.
Σε μια προοπτική μελέτη , που έγινε με τη συμμετοχή 200.000 νοσηλευτριών, διαπίστωσε ότι η λήψη βιταμίνης D μειώνει τον κίνδυνο για εμφάνιση της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας κατά 40%.
Επιπροσθέτως, ο κ. Παπαδημητρίου ανέφερε ότι, επιστημονικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποτελέσματα μελετών που έγιναν για την συσχέτιση του μήνα γέννησης των παιδιών με την επικινδυνότητα της νόσου. Συγκεκριμένα τα παιδιά που γεννιούνται τον Μάιο, (με σύλληψη τον Σεπτέμβριο και κύηση κατά την διάρκεια Φθινοπώρου, Χειμώνα και Άνοιξης), έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό κινδύνου εμφάνισης της νόσου. Αντίθετα τα παιδιά που γεννιούνται τον Νοέμβριο (με σύλληψη τον Μάρτιο και κύηση Άνοιξη, Καλοκαίρι και Φθινόπωρο) έχουν το μικρότερο ποσοστό κινδύνου εμφάνισης της ασθένειας.
Τόνισε δε, ότι οι περιβαλλοντικές και επιδημιολογικές μελέτες έδωσαν επίσης σημαντικές πληροφορίες για την δυνατότητα πρόληψης της αναπηρίας και τα νέα φάρμακα τα οποία είναι διαθέσιμα βελτίωσαν σημαντικά την κλινική εικόνα και την πορεία των ασθενών.
Όπως είπε ο καθηγητής, η νόσος πλήττει κυρίως την λευκή φυλή και παρουσιάζει σημαντική αύξηση συχνότητας τα τελευταία χρόνια σε Ευρώπη, Αμερική, Καναδά, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία.
Αναφερόμενος στη ιστορία της νόσου σημείωσε ότι για πρώτη φορά περιγράφηκε από τους Charcot and Vulpian το 1866, ενώ το 1993 χρησιμοποιήθηκε η πρώτη φαρμακευτική αγωγή.
Ο καθηγητής αναφερόμενος στα συμπτώματα που πρέπει να αναγνωρίζουμε είπε ότι είναι το θάμπωμα των ματιών, η διπλή όραση ή η απώλεια της αντίθεσης και των «ζωντανών» χρωμάτων, το μούδιασμα και το μυρμήγκιασμα του προσώπου και των άκρων, ο πόνο και οι μυϊκές συσπάσεις και δυσκαμψίες και τα προβλήματα ισορροπίας. Και προέτρεψε τον κόσμο, όταν αναγνωρίσει κάποιο από αυτά τα συμπτώματα να επισκεφθεί άμεσα έναν ειδικό καθώς, η έγκαιρη διάγνωση της νόσου όπως είπε, είναι καθοριστική για την εξέλιξη της.
