Πληθαίνουν οι θεραπείες που απαιτούν μικρότερη φαρμακευτική επιβάρυνση, γεγονός το οποίο έχει εφαρμογή και στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας, τόσο σε γυναίκες μικρής ηλικίας, όσο και σε μεγαλύτερης, όπου πέραν της πιθανής «δυσανεξίας» στην απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να υπάρχει και χαμηλή παραγωγή ωαρίων.
«Η νέα αυτή θεραπεία» αποτελεί μια «μετεξέλιξη» της συμβατικής εξωσωματικής, αλλά με τη χρήση ελάχιστων φαρμάκων για την διέγερση της ωορρηξίας» τονίζει ο Μαιευτήρας Χειρουργός-Γυναικολόγος και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικόλαος Σκαρτάδος, επισημαίνοντας συγχρόνως πως «το υψηλό ποσοστό αποτελεσματικότητας της μεθόδου μας κάνει αισιόδοξους για την ευρύτερη χρήση της».
Σε ότι αφορά τη διαδικασία, η διέγερση των ωοθηκών, ανάλογα φυσικά και με τη συχνότητα του κύκλου κάθε γυναίκας, αυτή ξεκινά τη 2η μέρα της περιόδου με μόνο ένα χάπι και ενδεχόμενα να δοθούν συμπληρωματικά φάρμακα ανάλογα με το ορμονικές ανάγκες που υπάρχουν, τη 3η, 5η και 7η ημέρα της περιόδου.
«Είναι απαραίτητη φυσικά η υπερηχογραφική παρακολούθηση και οι εργαστηριακές εξετάσεις μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, για έλεγχο και αξιολόγηση των παραγόμενων ωοθυλακίων, αναμένοντας τον ικανοποιητικό αριθμό τους και τη σημαντικά υψηλή ποιότητά τους», εξηγεί ο κ. Σκαρτάδος, «επιτυγχάνοντας την τελική ωρίμανσή τους με τη χορήγηση χοριακής γοναδοτροπίνης. Μιάμιση μέρα μετά μπορεί να γίνει η ωοληψία και η γονιμοποίηση ωαρίων στο εργαστήριο, οπότε και παρακολουθείται η εξέλιξη και η κατάψυξή τους για τη λήψη καλής ποιότητας εμβρύων, με την εμβρυομεταφορά να πραγματοποιείται κατά μέσο όρο μετά από 2-3 μέρες από την ωοληψία. Αξίζει να σημειωθεί πως η μέθοδος αυτή, πέραν των πλεονεκτημάτων της μη επιβάρυνσης του οργανισμού της γυναίκας με τα καθημερινά ενέσιμα φάρμακα που απαιτούνταν στο παρελθόν, είναι και σημαντικά πιο συμφέρουσα οικονομικά σε σχέση με το παρελθόν».
