Ως τώρα, είναι ξεκάθαρο ότι η πανδημία του COVID-19 πλήττει ιδιαίτερα τους πληθυσμούς με χαμηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων στις ΗΠΑ συνδέουν αυτές τις ανισότητες με τη δυσανάλογη εκπροσώπηση των μη λευκών πληθυσμών στη μόνιμη απασχόληση, τις διακρίσεις, την έλλειψη πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη, τις μισθολογικές διαφορές, τους παράγοντες στέγασης και πολλά άλλα. Αλλά μια νέα επιστημονική έρευνα υποστηρίζει ότι η μικρότερη πρόσβαση στη φύση μπορεί επίσης να συμβάλει στην υγειονομική ανισότητα.
«Η έρευνά μας δίνει ένα δυνατό παράδειγμα για το πώς η πανδημία COVID-19 μπορεί να επιδεινώσει την υπάρχουσα ανισότητα. Η ανισότητα στην πρόσβαση στη φύση στις πόλεις των ΗΠΑ έχει αποδειχθεί ότι έχει πολλές επιπτώσεις στην υγεία και τώρα φαίνεται ότι είχε επίσης σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19 », λέει η Erica Spotswood, επικεφαλής επιστήμονας του Urban Nature Lab στο San Francisco Estuary Institute (SFEI) και κύριος συγγραφέας της σχετικής δημοσίευσης στο περιοδικό για θέματα Βιωσιμότητας «Nature Sustainability».
Τονίζοντας ότι ανακάλυψαν μία συσχέτιση ανάμεσα στους χώρους πρασίνου και στην πιθανότητα λοίμωξης από κορωνοϊό και όχι μία σχέση αιτίας-αποτελέσματος, οι ερευνητές μελέτησαν στατιστικά στοιχεία σε επίπεδο γειτονιάς και ζωνών ταχυδρομικού κώδικα για 17 αμερικανικές πόλεις, αφενός σε σχέση με το διαθέσιμο πράσινο που υπήρχε για τους κατοίκους (σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους όπως πάρκα και κήπους), καθώς και τον αριθμό κρουσμάτων σε κάθε περιοχή. Διαπιστώθηκε ότι σε κάθε αύξηση κατά 0,1% του δείκτη ύπαρξης πρασίνου (Normalized Difference Vegetation Index) αντιστοιχούσε μία μείωση κατά 4,1% στα διαγνωσμένα κρούσματα Covid-19. Για κάποιον λόγο εάν ένας άνθρωπος ζει σε περιοχή με πολλά δέντρα και γενικότερα με πολύ πράσινο γύρω του, φαίνεται να κινδυνεύει λιγότερο να μολυνθεί από τον κορωνοϊό.
«Εκπλαγήκαμε που βρήκαμε ότι το περισσότερο πράσινο σχετίζεται με χαμηλότερα ποσοστά Covid-19», δήλωσε η Σπότσγουντ. Μία πιθανή εξήγηση, σύμφωνα με την αναπληρώτρια καθηγήτρια Μινγκ Κούο του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, είναι ότι, όπως έχουν δείξει και άλλες μελέτες, όσο στενότερη και συχνότερη επαφή με τη φύση έχει κάποιος τόσο ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημά του και έτσι έχει ισχυρότερη άμυνα έναντι γενικότερα των λοιμώξεων. Άρα και στην περίπτωση του κορωνοϊού μπορεί να τον καταπολεμήσει καλύτερα, πριν η λοίμωξη εδραιωθεί ή εμφανίσει συμπτώματα.
«Αυτό είναι αληθινό για όλους τους ιούς που έχουμε μελετήσει, συνεπώς δεν θα αποτελούσε έκπληξη να ισχύει επίσης και για τον ιό που προκαλεί την Covid-19. Επιπλέον, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ένα σωρό άλλους τρόπους που η φύση βοηθά στην καταπολέμηση των ασθενειών, όπως είναι η μείωση του στρες. Άρα, στην πραγματικότητα, μάλλον θα ήταν προβληματικό εάν δεν βρίσκαμε τη φύση να έχει έναν προστατευτικό ρόλο απέναντι στην Covid-19», ανέφερε η δρ Κούο.
Η έκθεση στο πράσινο δεν μειώνει μόνο το στρες και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά επίσης μειώνει τη ρύπανση του αέρα, η οποία και αυτή έχει συνδεθεί με αυξημένη πιθανότητα λοίμωξης από κορωνοϊό. Ακόμη, όσοι ζουν σε σπίτια με κήπους ή κοντά σε πάρκα και άλλους χώρους πρασίνου, είναι πιθανότερο να έρχονται σε κοινωνικές επαφές σε υπαίθριους και όχι σε κλειστούς χώρους, κάτι που μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού.
Επομένως, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι σημαντικό οι δήμοι να κρατούν ανοικτά, ασφαλή και προσβάσιμα τα πάρκα, άλση και άλλους χώρους πρασίνου. «Σε βάθος χρόνου», σύμφωνα με την Κούο, «είναι ανάγκη να αντιμετωπιστεί η υπάρχουσα ανισότητα με το φύτεμα δέντρων και άλλες παρεμβάσεις αύξησης του πρασίνου στις φτωχότερες γειτονιές. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν πως το πρασίνισμα μπορεί να έχει σημαντική αξία για τη δημόσια υγεία πολύ πέρα από την πανδημία».
