Η επιθυμία για φαγητό ρυθμίζεται από υποθαλαμικά σε συνδυασμό με ανώτερα φλοιώδη κέντρα. Τα περιφερικά ερεθίσματα και ορισμένοι περιφερικοί υποδοχείς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.
Οι διατροφικές προτιμήσεις προκύπτουν ως αποτέλεσμα συνδυασμού ποικίλων περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων.
Η αποστροφή που αισθάνεται κάποιος για το κρέας, όταν είναι σημαντικού βαθμού, αποτελεί ένα σπάνιο παθολογικό σύμπτωμα, με σοβαρές επιπτώσεις στον οργανισμό. Το σύμπτωμα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική απώλεια βάρους, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, αναιμία, δερματικές αλλοιώσεις, οφθαλμολογικά προβλήματα, διαταραχές εμμήνων κύκλων στις γυναίκες, τριχόπτωση από έλλειψη πρωτεΐνης σιδήρου βιταμινών συμπλέγματος Β (π.χ. Β12).
Η αιτιολογία του συμπτώματος πρέπει πάντα να διερευνάται ιατρικώς, ειδικά όταν έχει επίμονο χαρακτήρα και:
* Πρωτοεμφανίζεται σε ένα άτομο.
* Αλλάζει χαρακτηριστικά για τα δεδομένα ενός συγκεκριμένου ατόμου.
* Είναι σημαντικού βαθμού.
Τα ευρήματα από τη σωστή ιατρική εξέταση του ασθενή έχουν κομβικό ρόλο στην εξατομικευμένη αξιολόγηση του συμπτώματος, στον καθορισμό των εξετάσεων που απαιτούνται σε κάθε περίπτωση και στον καθορισμό υποστηρικτικών διατροφικών προγραμμάτων ή συμπληρωμάτων που θα αποκαταστήσουν τυχόν παθολογικές επιπτώσεις που δημιουργεί η στέρηση του κρέατος.
