Ελπίδα σε ανθρώπους με παράλυση στα άνω άκρα δίνει μια πρωτότυπη τεχνολογία που ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου «Πιέρ και Μαρί Κιουρί» του Παρισιού, η οποία υπόσχεται ότι θα μπορούν να γράφουν χρησιμοποιώντας την κίνηση των ματιών τους ως νοητό «στυλό».
Αν και τα μάτια κινούνται ασταμάτητα, με αποτέλεσμα να θεωρείται αδύνατο ένας άνθρωπος να ελέγχει απόλυτα τις κινήσεις των ματιών του, με τη νέα αυτή τεχνική θα δίνεται η δυνατότητα στους ασθενείς να παράγουν με τα μάτια τους ομαλές κινήσεις προς την επιθυμητή κάθε φορά κατεύθυνση.
Χάρη λοιπόν σε αυτή οι ασθενείς θα χρησιμοποιούν την κατευθυνόμενη από τους ίδιους κίνηση των ματιών ως νοητό «στυλό» για να γράψουν, να υπογράψουν ή να σχεδιάσουν στην οθόνη ενός υπολογιστή με τη βοήθεια μιας βιντεοκάμερας.
Αυτή παρακολουθεί συνεχώς τις κινήσεις των ματιών και τις «μεταφράζει» σε γράμματα, αριθμούς ή άλλα σχήματα. Ακολούθως, ο κέρσορας κινείται ανάλογα, παράγοντας το επιθυμητό αποτέλεσμα σε γραπτή μορφή. Οι ασθενείς έχουν τη δυνατότητα ανά διαστήματα να ελέγχουν το αποτέλεσμα που παράγεται στην οθόνη τους.
Σε δοκιμές που έγιναν στο εργαστήριο, οι συμμετέχοντες ασθενείς κατάφεραν να «γράψουν» λέξεις με μέσο ρυθμό 20-30 χαρακτήρες το λεπτό, όσο γρήγορα γράφει δηλαδή κανείς και με τα χέρια του.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρα Ζαν Λορενσό, ευελπιστούν ότι η πρωτοποριακή αυτή μέθοδος θα αποβεί χρήσιμη σε ανθρώπους με σοβαρούς τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη ή αλλού, καθώς και σε άτομα με τη νόσο Λου Γκέριγκ και με οποιαδήποτε ασθένεια προκαλεί παράλυση των άκρων ή ευρύτερη αδυναμία κίνησης.
Εκτός όμως από τις περιπτώσεις αυτές, ο γάλλος επιστήμονας ευελπιστεί ότι η «τεχνολογία γραψίματος με το μάτια» θα μπορούσε να φανεί αποδοτική και σε άτομα με δυσλεξία ή σοβαρή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, ή και να χρησιμοποιηθεί από επαγγελματίες που χρειάζονται μια αυξημένη δυνατότητα εστίασης των ματιών, όπως χειρουργοί και αθλητές.
Οι ερευνητές ήδη προχωρούν σε μελέτες για την περαιτέρω βελτίωση της νέας αυτής τεχνολογίας, ενώ από το 2013 θα γίνουν δοκιμές με ασθενείς που πάσχουν από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση ή, όπως είναι ευρέως γνωστή, νόσο Λου Γκέριγκ.