Κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια, αλλά και αιτία κατάθλιψης και άγχους συνιστά η ψυχολογική παρενόχληση και κακομεταχείριση στον χώρο εργασίας. Φαινόμενα ψυχολογικής παρενόχλησης στη χώρα μας παρατηρούνται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα.
Παρότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο μέχρι πρόσφατα δεν αισθάνονταν την ανασφάλεια της απόλυσης, που νιώθουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για αυτούς. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας γυναίκας δημοσίου υπαλλήλου, ανώτατου μορφωτικού επιπέδου, η οποία έφτασε σε σημείο να πάθει κρίση πανικού και να αναγκαστεί να ζητήσει και φαρμακευτική βοήθεια, λόγω της συμπεριφοράς του διευθυντή της.
Το θέμα της ψυχολογικής παρενόχλησης στον δημόσιο τομέα προβάλλει η παθολογοανατόμος του τμήματος Τεχνικής και Υγειονομικής Επιθεώρησης Εργασίας Καβάλας, Αλέκα Κουκουλιάτα, που παρουσιάζει στην πολυθεματική διημερίδα, που διοργανώνει το 2o Γενικό Νοσοκομείο Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. Θεσσαλονίκης «Παναγία».
Η κα Κουκουλιάτα, περιγράφοντας την περίπτωση 50χρονης δημοσίου υπαλλήλου, ανωτάτου μορφωτικού επιπέδου, αναφέρει στο Α.Π.Ε.- Μ.Π.Ε.: «Πρόκειται για μια υπάλληλο, η οποία επί οκτώ έτη υφίσταται από τον διευθυντή της απαράδεκτη, προσβλητική συμπεριφορά, με υποτιμητικά σχόλια σε ιδιαίτερα έντονο ύφος, τις περισσότερες φορές δημόσια.
Η αδικαιολόγητη, επαναλαμβανόμενη λεκτική επίθεση προκάλεσε στην εργαζόμενη έλλειψη ενδιαφέροντος και ικανοποίησης στην εργασία, κακή διάθεση, αγχώδη διαταραχή, με κρίσεις πανικού, και ζήτησε συμβουλευτική ψυχολογική και φαρμακευτική βοήθεια». Η κα Κουκουλιάτα εξηγεί ότι η ψυχολογική παρενόχληση στην εργασία χαρακτηρίζεται από εσκεμμένη, επαναλαμβανόμενη επιθετική συμπεριφορά, συχνότερα λεκτική, συνήθως απρόβλεπτη, παράλογη και άδικη προς έναν ή περισσότερους εργαζομένους.
«Είναι μια μορφή συναισθηματικού εκφοβισμού, ο κύριος παράγοντας του οποίου είναι ο ανταγωνισμός, που υπονομεύει το δικαίωμα αξιοπρέπειας στην εργασία, περιλαμβάνοντας συχνά κατάχρηση εξουσίας. Πρέπει να διευκρινίσω ότι άλλο είναι η ψυχολογική παρενόχληση και άλλο η σύγκρουση για εργασιακά θέματα.
Να σημειωθεί, επίσης, ότι οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στην ψυχολογική παρενόχληση, γιατί, λόγω του ήπιου χαρακτήρα τους, δεν μπορούν να αντιδράσουν, σε αντίθεση με τους άνδρες, οι οποίοι είναι πιο δυναμικοί και μπορούν να απαντήσουν στην επιθετική συμπεριφορά και τη λεκτική βία» προσθέτει η κα Κουκουλιάτα.
Παράλληλα, προσθέτει ότι ενώ ο νόμος που ισχύει για τον ιδιωτικό τομέα ισχύει και για το δημόσιο στη χώρα μας, υπάρχει καταφανής αδιαφορία της Πολιτείας για τις συνθήκες εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων.
«Οι επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, ο ιατρός εργασίας και τεχνικός ασφαλείας είναι σχεδόν ανύπαρκτοι στον δημόσιο τομέα, ο οποίος, ως εργοδότης, είναι απαραίτητο να εφαρμόζει πρώτος τη νομοθεσία, που έχει θεσπιστεί για την υγεία και ασφάλεια των εργαζόμενων.
Στον ιδιωτικό τομέα κάνουμε ελέγχους και, αν ως Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας κρίνουμε ότι υπάρχει παρανομία, μπορούμε να δώσουμε μία δεύτερη ευκαιρία ή να επιβάλουμε πρόστιμο ή να υποβάλλουμε μήνυση. Στο δημόσιο τομέα, σε περίπτωση παρανομίας, μπορούμε να υποβάλλουμε μόνο μηνύσεις που αργούν να εκδικαστούν» επισημαίνει η κα Κουκουλιάτα και καταλήγει, λέγοντας:
«Η μεταχείριση των εργαζόμενων με αξιοπρέπεια, ευγένεια, χωρίς διακρίσεις καθώς και η δημιουργία ασφαλούς και υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος, με ανάπτυξη δομών στήριξης και πολιτικών προστασίας, συμβάλλουν στη σωματική, ψυχολογική και κοινωνική ευημερία των εργαζομένων, γιατί, όλοι αξίζουν τον σεβασμό στον χώρο εργασίας».
